خانه تكاني
دلت را بتكان .....
غصه هايت كه ريخت، تو هم همه را فراموش كن
دلت را بتكان
اشتباهايت وقتي افتاد روي زمين
بگذار همانجا بماند
فقط از لا به لاي اشتباه هايت، يك تجربه را بيرون بكش
قاب كن و بزن به ديوار دلت ...
دلت را محكم تر اگر بتكاني
تمام كينه هايت هم مي ريزد
و تمام آن غم هاي بزرگ
و همه حسرت ها و آرزوهايت ...
باز هم محكم تر از قبل بتكان
تا اين بار همه آن عشق هاي بچه گربه اي هم بيفتد!
حالا آرام تر، آرام تر بتكان
تا خاطره هايت نيفتد
تلخ يا شيرين، چه تفاوت مي كند؟
خاطره، خاطره است
بايد باشد، بايد بماند ...
كافي ست؟
نه، هنوز دلت خاك دارد
يك تكان ديگر بس است
تكاندي؟
دلت را ببين
چقدر تميز شد... دلت سبك شد؟
حالا اين دل جاي "او"ست
دعوتش كن
اين دل مال "او"ست...
همه چيز ريخت از دلت، همه چيز افتاد و حالا
و حالا تو ماندي و يك دل
يك دل و يك قاب تجربه
يك قاب تجربه و مشتي خاطره
مشتي خاطره و يك "او"...
خـانه تـكاني دلـت مبـارك
